Duidelijkheid geeft rust

Een mevrouw komt in de praktijk en is al een tijdje patiënt bij de tandarts. Ze ontwikkelt gegeneraliseerde gingivitis en het advies is dat ze het mondhygiënetraject moet starten om haar tandvlees weer gezond te krijgen. Er is veel bloeding en ze reinigt niet interdentaal. Het is een sterk gemotiveerde patiënt. Ze heeft een 46 met peri apicale afwijking en een slechte prognose. Daarom krijgt ze ook een verwijsbrief om deze kies bij de kaakchirurg te laten verwijderen. Dit heeft ze direct ingepland.

Een maand later heeft ze de afspraak bij de behandelaar. Die geeft een poetsinstructie, advies om elektrisch te poetsen, te rageren en stokeren. Tandsteen en plak wordt verwijderd en alles netjes gepolijst. Ze legt het belang van eigen inzet uit. Ze mag over 3 maanden terugkomen voor controle mondhygiëne en pockets.

3 Maanden later is de mondhygiëne nog onvoldoende. Mevrouw heeft de stokers verkeerd om gebruikt en de elektrische tandenborstel schuin geplaatst. Haar behandelaar geeft een her-instructie. Ze verwijdert tandsteen en plak en polijst het geheel. Over 3 maanden mag ze terugkomen om nogmaals te beoordelen.
De patiënt blijft steeds netjes om de 3 maanden terugkomen, maar de bloedingen blijven aanwezig. De adviezen om steeds iets beter te poetsen en te rageren volgt ze netjes op maar de moed zinkt haar in de schoenen. Ze doet wel heel erg haar best maar raakt gedemotiveerd als de bloeding niet stopt. Nogmaals krijgt ze instructies mee en mag een week later terug komen puur ter controle nu of de mondhygiëne goed gaat en of bloeding stopt.

Helaas blijft de gingiva bloeden, ondanks alle inspanningen van de patiënt en behandelaar. Stokers gebruikt mevrouw nu toch echt dagelijks. Nu krijgt ze het advies om Chloorhexidine te gaan gebruiken voor 2 weken en om bloed te laten prikken bij de huisarts om uit te sluiten dat ze diabetes heeft. En hierbij het verzoek om ons op de hoogte te houden tan aanzien van het bloedonderzoek. Twee weken later kwam er niets uit het bloed onderzoek en de behandelaar stelt een bacteriekweek voor. Daar stemt mevrouw mee in. Een week later wordt de kweekuitslag met haar besproken en mevrouw is enorm opgelucht.

Uit de kweek komt duidelijk naar voren dat haar totale mondgezondheid in dysbiose is met een overgroei door opportunistische paropathogenen. Ze krijgt een antibioticum voorschrift om gericht deze parobacteriën aan te pakken. De onwetendheid waarom de bloeding aan bleef houden vond ze erger dan het probleem zelf.
Haar partner wilde ook graag in onze praktijk komen naar aanleiding van dit verhaal. Er werd eerst een parostatus gemaakt. Conclusie was gegeneraliseerde adulte ernstige paro. Pockets ook in het front. Het advies van de behandelaar luidt: een OPT maken om de botafbraak te controleren en ook een kweek om uit te zoeken óf en wélke bacteriën aangepakt moeten worden. Uit die kweek was ook duidelijk te zien dat er veel opportunistische parobacteriën de overhand hebben gekregen. Op de OPT was al beginnend botafbraak te zien.

Meneer en mevrouw zijn tegelijkertijd behandeld en ze startten tegelijkertijd met antibiotica, zodat de kans op rekolonisatie verkleind wordt. Met de start van het antibioticum werd tandsteen en plak verwijderd en alles nog eens gepolijst.

Na 3 maanden ging het al een heel stuk beter met beiden. In mei dit jaar werd er een herbeoordeling status gemaakt. De behandelaar kwam me trots de parostatus laten zien.

Dat zijn de mooie momenten die je het besef geven dat je werk ertoe doet.